Patronką naszej Parafii jest Najświętsza Maryja Panna czczona w tytule Niepokalanego Poczęcia. Prawda o Niepokalanym Poczęciu Maryi to dogmat wiary. Ogłosił go uroczyście 8 grudnia 1854 r. bullą Ineffabilis Deus papież Pius IX w bazylice św. Piotra w Rzymie. Definicja dogmatyczna została sformułowana w sposób następujący:

Ogłaszamy, orzekamy i określamy, że nauka, która utrzymuje, iż Najświętsza Maryja Panna od pierwszej chwili swego poczęcia – mocą szczególnej łaski i przywileju wszechmocnego Boga, mocą przewidzianych zasług Jezusa Chrystusa, Zbawiciela rodzaju ludzkiego – została zachowana nietknięta od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego, jest prawdą przez Boga objawioną i dlatego wszyscy wierni powinni w nią wytrwale i bez wahania wierzyć.

Maryja od momentu swojego poczęcia została zachowana nie tylko od wszelkiego grzechu, którego mogłaby się dopuścić, ale również od dziedziczonego przez nas wszystkich grzechu pierworodnego. Stało się tak, chociaż jeszcze nie była wtedy Matką Boga. Bóg jednak, ze względu na przyszłe zbawcze wydarzenie Zwiastowania, uchronił Maryję przed grzesznością. Maryja była więc poczęta w łasce uświęcającej, wolna od wszelkich konsekwencji wynikających z grzechu pierworodnego. Przywilej ten nie oznacza dla Maryi tylko braku grzechu pierworodnego. Oznacza on jednocześnie obdarowanie Maryi pełnią łaski.

Historia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu jest bardzo długa. Już od pierwszych wieków chrześcijaństwa liczni teologowie i pisarze wskazywali na szczególną rolę i szczególne wybranie Maryi spośród wszystkich ludzi. Ojcowie Kościoła nieraz nazywali Ją czystą, bez skazy, niewinną. W VII wieku w Kościele greckim, a w VIII w. w Kościele łacińskim ustanowiono święto Poczęcia Maryi. W XIII w. Jan Duns Szkot, wskazał, że uchronienie Bożej Rodzicielki od grzechu pierworodnego dokonało się już mocą odkupieńczego zwycięstwa Chrystusa. W 1477 papież Sykstus IV ustanowił w Rzymie święto Poczęcia Niepokalanej, które od czasów Piusa V (+ 1572 r.) zaczęto obchodzić w całym Kościele.
W czasie objawień w Lourdes w 1858 r. Maryja potwierdziła ogłoszony zaledwie cztery lata wcześniej dogmat. Św. Bernardecie Soubirous przedstawiła się mówiąc: „Jestem Niepokalane Poczęcie”.

Do najdawniejszych typów przedstawiania Niepokalanej w ikonografii  należy Niewiasta z Apokalipsy, obleczona w słońce, mająca księżyc pod stopami, a wokół głowy dwanaście gwiazd. Niepokalana jest często ukazywana jako depcząca głowę węża, który trzyma w pysku rajski owoc. Do tego typu ikonograficznego nawiązuje figura znajdująca się w bocznej kaplicy naszego kościoła. Od czasów objawień w Lourdes powstał nowy typ przedstawiania wizerunku Niepokalanej, na podstawie figury czczonej w tamtejszym sanktuarium. Dokoła obrazu Niepokalanej często umieszczano symbole biblijne, które tradycja chrześcijańska odnosi do Maryi i Jej roli w dziejach zbawienia: zamknięty ogród, lilię, zwierciadło bez skazy, cedr, arkę Noego.

(na podst. brewiarz.pl)

O Maryjo bez grzechu pierworodnego poczęta, módl się za nami,

którzy się do Ciebie uciekamy…